سفیر کبیر روسیه: کابل به کشاندن خود به کمپاین ضد روسیه اجازه نه داد

- در این اواخر اوضاع در افغانستان به شدت حاد گردیده است. عملاً هر روز برخوردهای محاربوی رخ میدهند که در آنها تعداد بسیار زیاد پولیس، نظامیان افغان و کارمندان نیروهای امنیت ملی افغان کشته میشوند.
از جمله حوادث اخیر — تصرف شهر غزنی در اوایل ماه اگست توسط طالبان میتوان یاداوری کرد. فقط بعد از گذشت شش روز نیروهای امنیتی افغانستان با مساعدت امریکا توانستند طالبان را از شهر بیرون کنند. اشغال ویرانی های بزرگ و همچنان کشته شدن بسیاری مردم ملکی و نظامیان در پی داشت. این یکی از شاخص های آنست که اوضاع بهبود نمی یابد. عین وضع در شمال، در ولایت فاریاب و همچنان ولایات دیگر جریان داشت.
در عین حال، وضع سنگین به ارتباط موجودیت «دولت اسلامی» (داعش، سازمان تروریستی، ممنوع در فدراسیون روسیه) در کشور بوجود آمده است. اگرچه امریکایان و حکومت افغانستان میگویند که با داعشیان جداً مبارزه می کنند و اینکه آنها سرکردگان آنها را نابود می سازند، چندی قبل در یکی از ولایات بیش از 250 جنگجو به نیروهای حکومتی تسلیم شدند. این کار تحت فشار طالبان صورت گرفت که داعشیان را نابود کرده میتوانستند، از همینرو آنها به تسلیمی به حکومت ترجیح دادند.
تمام اوضاع نشان میدهد که داعش حفظ حضور خود را در اینجا ادامه میدهد و این توسط اعمال جدی و پر سروصدای تروریستی مشخص میشود. یکی از چنین اعمال در کابل رخ داد — تروریستان مکتب سپورتی را منفجر ساختند که در نتیجه آن تعداد زیادی کشته شدند. عین کار در شهرهای دیگر نیز رخ میدهد. این بیانگر آنست که پوتنسیال داعش حفظ شده است.

اگر راجع به آمادگی طرف های متخاصم جهت راه اندازی گفتگوهای ملی صحبت نمود، پس این مساله روشن نیست. حکومت کشور اعلام میدارد که میخواهد با طالبان مذاکرات مستقیم بدون شرایط اولیه آغاز کند. ولی طالبان اعلام میدارند که، چون این حکومت را «دست نشانده» میدانند، آنها میخواهند دیالوگ مستقیم را با «باداران» آنها — ایالات متحده آغاز کنند. فعلاً مواضع طرفین به هیچ وجه تغییر نمی کنند.
— کار در باره هماهنگ ساختن تاریخ های نو ملاقات در «چارچوب مسکو» در باره حل بین الافغانی چگونه پیش میرود؟ شما روحیه کابل را چگونه ارزیابی میکنید؟ این ملاقات در کدام مدت صورت گرفته میتواند؟
— شما میدانید، در ابتدا برگزاری ملاقات نوبتی «چارچوب مسکو» در تاریخ 4 سپتمبر پلان شده بود، اما به اساس خواهش جانب افغان این تاریخ به تعویق انداخته شد. حالا وزارت های خارجه دو کشور تاریخ نو و مودل برگزاری این ملاقات را مورد توافق قرار خواهند داد. تا به حال تاریخ تعیین نشده است. طبعاً، به مجرد آنکه همه چیز مورد توافق قرار گیرد، آن بصورت علنی اعلام خواهد شد.
دعوت نمودن امریکا را نیز به آنجا پلان میکنیم — امیدواریم که این بار امریکایان در کار این چارچوب شرکت خواهند کرد.
- روسیه بارها توجه جامعه بین المللی را به پروازهای هلیکوپترهای «ناشناخته شده» در شمال افغانستان که تسلیحات و مهمات را به افراد مسلح محلی داعش و طالبان وفادار به آنها میرسانند، جلب نموده بود. آیا معلومات نو راجع به اینکه بطور مشخص چه کسی تروریستان را مسلح می سازد، بوجود آمده یا خیر؟

- همه معلومات که در این مورد بوجود آمده — این گواهی مردم محلی، نمایندگان پارلمان، شخصیت های اجتماعی و سیاسی می باشند. چندی قبل روزنامه «ماندگار» و همچنان رادیو «سلام وطندار» خبر دادند که در سرپل هلیکوپترهای ناشناخته شده دیده شده که در محل قرار داشتند، جای که داعشیان و طالبان فعالیت میکنند. اعلامیه های مربوطه در باره این موضوع از طریق وزارت خارجه صورت گرفته اند. در تماس ها با همکاران ما، با حکومت افغانستان و نمایندگی سازمان ملل متحد در باره مساعدت به افغانستان ما این مساله را بالا میکنیم و یاداوری میکنیم که این کدام حدس و گمان های ما یا اتهام عمدی نیست، بلکه ثبوت مستقیم آنست، راجع به چیزی که مردم محلی صحبت میکنند.
- به عقیده شما، چرا تامینات جنگجویان از طریق هوا در شرایط کنترول واقعی قوماندانی ناتو بر حریم هوایی افغانستان صورت میگیرد؟
- واضحاً، جوانب ذینفع وجود دارند که میخواهند هم از داعشیان و هم از طالبان حمایت کنند، طوریکه ما این را در مثال عراق و سوریه دیدیم. کدام نیروهای معین میخواهند پوتنسیال آنها را بکار گیرند، قبل از همه، در شمال افغانستان پایگاه برای اثرگذاری بر جمهوری های آسیای مرکزی ایجاد کنند.
- به نظر شما، شرایط برای برگزاری مذاکرات مستقیم بین حکومت افغانستان و طالبان اکنون بوجود آمده اند؟ چنین دیالوگ در کدام موعد صورت گرفته میتواند؟

- من قسماً به سوال شما قبلاً پاسخ دادم. مواضع طرفین بدون تغییر باقی مانده اند. طالبان آغاز دیالوگ مستقیم با امریکایان مطالبه میکنند. قبلاً تماس های جانب امریکا با نمایندگان رسمی طالبان در دوحه صورت گرفته بودند. فعلاً، طوریکه ما میدانیم، آنها نتائیج مثبت به بار نیاورده اند. در اینجا تجارت سیاسی زیاد بر این موضوع که آیا طالبان برای مذاکرات بعدی با امریکا آماده می باشند، یا خیر، صورت میگیرد. در نهایت امر، شرایط آنها راجع به اینکه آنها گفتگو با حکومت را نمی خواهند، تغییر نکرده است. از همینرو گمان نمی رود که صحبت راجع به کدام تاریخ مشخص آغاز مذاکرات، تاریخ آغاز پروسه صلح بجا باشد.
علاوه بر این، میخواهم خاطرنشان سازم که هدف عمده ملاقات نوبتی «چارچوب مسکو» — مساعدت نمودن به آغاز مذاکرات بین حکومت و طالبان می باشد. این بدان معنی نیست که ما قصد تعویض جانب افغان را در مذاکرات آن با مخاطبان مان داریم.
- در بسیاری کشورها بر ضد روسیه کمپاین قوی تبلیغاتی راه اندازی شده و تصور میشود که افغانستان، جای که در طول سال های زیادی منافع روسیه با غرب تقاطع مینماید، در این مساله مستثنی نشده است. آیا شما تلاش های جوانب جداگانه در مورد تحمیل چهره منفی کشور ما بر افغانان و بی اعتبارساختن سیاست خارجی که (کشور ما) در منطقه پیش می برد، مشاهده میکنید یا خیر؟
- این بر اساس دایمی صورت میگیرد و چنین کمپاین نه تنها در افغانستان، بلکه در تمام جهان پیش برده میشود.
همه کشورها، به ویژه همسایگان، میخواهند افغانستان را نیرومند، صلح آمیز، مستقل و در حال انکشاف مشاهده کنند. با تاسف، تفاوت در درک برخوردها برای دستیابی بر این اهداف وجود دارد. امریکا و کشورهای غربی مطابق پلان های خود عمل میکنند که، طوریکه ما می بینیم، به نتائیج مثبت طی 17 سال منجر نمی شوند. در این صورت همه وقت مردم افغانستان و تمام جهان، می شنوند که اوضاع بدتر شده میرود، افراد مسلح تلفات بزرگ متحمل میشوند، روحیه آنها شکسته است، اما نتیجه بدون تغییر باقی می ماند — جنگ ادامه دارد، مردم ملکی هم کشته میشوند، تعداد قربانیان افزایش می یابد، تولید مواد مخدر بطور بی مثال افزایش یافته است.

در چنین وضع جنرالان امریکایی باید علت وزین ناکامی های خود و میلیاردها دالر مخارج را بسنجند، تا بی کفایتی خود را پنهان کنند و به مالیه دهندگان و حکومت ضرورت تخصیص های نو مالی را ثابت کنند. از همینرو تمثال دشمن ایجاد میگردد که همیشه مقصر است. چون مردم در کشورهای غربی و امریکا هنوز زمانه های جنگ سرد را به خاطر دارند، پس ساده تر از همه، واضحاً، احیای «رد پای روسان» می باشد.
اتهامات بی بنیاد و جعلی به آدرس روسیه که در آنها هر شخص متفکر تعداد زیادی ناسازگاری ها پیدا کرده میتواند، از همینجا بوجود می آیند. اگر نسبت به تحریکات واکنش نشان نه دهیم، این واضحاً بر اعتبار کشور ما ضربه وارد میکند، زیرا مردم، دهاقین ساده که مصروف کار شاقه همه روزه می باشند، هرگز وقت برای بررسی باریکی های سیاست ندارند. آنها این دروغ را حقیقت قبول خواهند کرد. ولی باید از رهبری افغانستان قدردانی بعمل آورد، آنها اکثراً به تحریکات غربیان اهمیت نمی دهند. طوریکه به ما معلوم شده، سعی میکردند آنها را به کمپاین در باره اخراج دیپلوماتان روسیه بکشاند، اما آنها به این کار حاضر نشدند و به عقیده خود وفادار ماندند.
- جانب روسیه نسبت به این تبلیغات چگونه واکنش نشان میدهد؟ در حال حاضر کدام نتائیج دستیاب شده اند؟
- ما پیوسته به این اشاره میکنیم و کار «مبلغین سیاه» را افشا میکنیم و بی بنیادبودن چنین مواد را ثابت میکنیم. میخواهم تذکر دهم که نمایندگان حلقات حاکم و تشبثات اکثراً خود از تضادهای روشن در این مقالات حیرت زده میشوند.
البته، موسسات خارجی ما چنین نشرات پخش شده در رسانه ها را تعقیب میکنند. دیپلوماتان مواد را برای تکذیب آماده می سازند، دفتر مطبوعاتی ما با آژانس های خبری محلی کار میکند. شما درست متوجه شدید، کار تبلیغاتی بر ضد روسیه در تمام جهان پیش برده میشود. از همینرو باید در همه کشورها همزمان واکنش نشان داده شود، نه تنها در افغانستان بطور جداگانه. در سایت وزارت خارجه روسیه بخش جداگانه وجود دارد که به تکذیب خبرهای جعلی وقف شده است. طوریکه می بینید، کار به سطح وزارت هم عیار شده است.
- در سال گذشته امریکا بر کابل فشار بی سابقه وارد نمود و آن را به امتناع از استفاده نمودن از هلیکوپترهای روسی خانواده Mi مجبور ساخت که، طوریکه در مسکو می گفتند، خود را در شرایط افغانستان بسیار خوب تبارز داده اند. آیا کدام پیشرفت مثبت در این جهت مشاهده میشود؟

- پیشرفت مثبت وجود ندارد. سیاست ایالات متحده مانند گذشته متوجه آنست، تا هلیکوپترهای موجود: Mi-8، Mi-17، Mi-25 و Mi-35 در اینجا توسط تخنیک هوایی امریکایی تعویض گردند. در اینجا سوال سیاسی نیز وجود دارد — این فشار کانگرس امریکا می باشد. آنها از مدتها بدینسو بر اداره امریکا برای این فشار می آورند، تا تخنیک هلیکوپتری را از روسیه خریداری نکند.
ما چند قرارداد امضا کرده بودیم و «روس ابارون اکسپورت» در چوکات این قراردادها به جانب امریکا 63 هلیکوپتر برای تحویل دهی بعدی به افغانستان صادر کرد. در همان وقت کمپایان راه اندزی شده بود، تا چنین همکاری قطع شود.
عرصه دوم این مساله — اقتصادی است، وقتیکه پول برای آن استفاده میشود، تا تخنیک هوایی را صادر کرد که مدتها قبل از بهره برداری خارج شده است و در دیپوهای سفارش دهندگان و کمپنی های امریکایی قرار دارد.
آنچه که به مقایسه مشخصات پروازی مربوط میگردد، پس، به اساس اعتراف همه، امریکایان و افغانان، هلیکوپترهای Mi-17، Mi-35 برای کار در افغانستان بسیار مساعد می باشند. همچنان قابل یاداوری است که خود پیلوتان افغان برای پرواز در آنها تعلیم دیده اند.
به ما می گفتند که جانب افغان به این علاقمند است، تا از هلیکوپترهای ما در آینده استفاده کنند. جانب روسیه بارها این سوال را در برابر امریکایان مطرح ساخته بود و ادامه همکاری در باره تامینات تخنیکی هلیکوپترها را پیشنهاد میکرد. با تاسف، پاسخ روشن مثبت وجود ندارد. آیا چنین همکاری با جانب افغان ادامه خواهد یافت یا نه، گفتن آن دشوار است، چون امریکایان واضحاً قصد تعویض تخنیک ما توسط تخنیک خود دارند و کسی که پول می پردازد او «موسیقی را فرمایش میدهد».
- آیا من درست فهمیدم که در حال حاضر روحیه جانب افغان در مورد توسعه همکاری نظامی — تخنیکی با روسیه به حد کافی محتاطانه است؟
- در چوکات تخنیک هوایی، بلی. در سال 2016 ما موافقت نامه بین الحکومتی راجع به کمک نظامی — تخنیکی به افغانستان امضا کردیم. در فبروری همان سال ما محموله نوبتی ماشیندارها (10 هزار میل) و مهمات (بیش از 2 میلیون کارطوس) به افغانستان سپردیم. متاسفانه، ما کدام روحیه از جانب افغانی برای آن مشاهده نمی کنیم، تا تخنیک و تسلیحات ما را دریافت کنند.